Einde van een kankerjaar - Wietske Dijkstra - auteur

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Einde van een kankerjaar

Zondag 19 december 2010

De fysiotherapeute, met wie ik al een half jaar lief en leed deel, zei deze week: "Ik ga je loslaten." De kous (om mijn arm) mag uit en zonder dat ik er om vroeg, vervolgde ze:  "Probeer ook maar weer eens te tennissen"!!
De riekende rommel onder mijn vingernagels is verdwenen, dankzij dagelijkse biotexbadjes. De nagels zitten alleen nog halflos en dragen een nicotinebruin kleurtje, maar dat laatste ziet niemand, dankzij felrode nagellak.
Mijn wenkbrauwen en wimpers zijn alweer voor een groot deel aangegroeid; komende week meld ik mij officieel (voor 30% - zes van mijn 20 uur) beter en ik heb, sinds de start van het pompoenenseizoen, al meermaals soep gegeten!

Kortom: het kankerjaar zit er bijna op.

Bijna, omdat er nog twee weken te gaan zijn tot 2011.
En bijna, omdat er nog méér en langer, haar moet groeien op mijn hoofd. (Over die trage groei zal ik, vrees ik, tot in het nieuwe jaar blijven kankeren - Geduld is nooit mijn beste eigenschap geweest.)


 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu