Geen goed nieuws - Wietske Dijkstra - auteur

Woensdag 21 april 2010

Vandaag, bijna drie weken later dan ik wilde, krijg ik mijn MRI-scan.
Walter is mee en mag samen met mij het vreemde steile trapje naar de MRI-ruimte afdalen. Magnetic Resonance Imaging. Walter weet er alles van. Hij maakt ze. Ik ben plaatsvervangend teleurgesteld als we, beneden aangekomen, zien dat er niet eens een Philips-scan staat.
Walter mag blijven terwijl ik aangesloten word op een infuus met contrastvloeistof. Daarna moet hij gaan en worstel ik mezelf op mijn buik op het bedje van de MRI-scan, waarop, op borsthoogte, een plank met twee gaten ligt. Daar moeten mijn borsten invallen. "Lig je goed", vraagt de verpleegkundige vriendelijk. In mijn hand krijg ik een balletje waarin ik, alleen in noodgevallen, mag knijpen. Op mijn oren een setje oordoppen om het lawaai in de scan te dempen. Langzaam word ik, voeten eerst, in het apparaat geschoven. Daar doe ik wat ik altijd doe in zo’n MRI-scan: slapen – of een poging daartoe.
Na afloop gluur ik stiekem op het scherm van de laborant. Het plaatje van de borst ziet er vriendelijk uit, veel rood en blauw. Geen grote afwijkingen zie ik, met mijn lekenoog.

Dat vrolijke plaatje indachtig zit ik vol goede moed naast Walter, ’s middags om 18.00 uur in het uitgestorven ziekenhuis. Onze gespecialiseerd verpleegkundige laat niet lang op zich wachten en neemt ons mee naar een van de spreekkamers.
Daar komt de klap.
De tumor, tot nu toe geschat op ruim twee centimeter, bleek in de MRI-scan bijna vijf centimeter.  
De operatie, die voor 28 april is gepland, is daarmee niet direct afgeblazen, legt de verpleegkundige uit. Opereren kan nog steeds (niet meer borstsparend, maar de hele borst geamputeerd), maar omdat de tumor bijna 5 centimeter groot is, schrijft het protocol voor dat ik eerst wordt getest op uitzaaiingen in botten, lever en longen.
Als die uitzaaiingen er niet zijn, gaat de operatie woensdag 28 april door.
Als de uitzaaiingen er wel zijn, word ik niet meer geopereerd. De behandeling is in dat geval niet langer gericht op genezing, maar slechts op verlenging van leven.