Gewoon doorfietsen - Wietske Dijkstra - auteur

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Gewoon doorfietsen

Woensdag 3 mei 2017

‘Hoe gaat het met u?’ De oncoloog vroeg het mij maandag, toen ik in het ziekenhuis was om bloed te laten prikken en wij haar toevallig tegen het lijf liepen. Ik zat er zo zielig bij dat ze even kwam informeren.

‘Niet best’, zei ik. En om te illustreren hoe slecht: ‘Walter heeft me bijna de hele weg moeten duwen!’

‘Dus u bent op de fiets’, concludeerde ze en verloor daarmee grotendeels haar belangstelling. Ze had zich serieus afgevraagd of ze me moest laten opnemen, maar dat vond ze voor iemand die fietsend naar het ziekenhuis kwam een brug te ver, vertelde ze me vandaag. Wel had ze me maandag, in reactie op mijn misselijkheidsmelding, geadviseerd om daartegen pillen in te nemen. Pillen die ik tijdens de chemo gebruikte en waarvan ik er nog voldoende thuis had liggen.

Dat vond ik een gouden tip. Gisteren (dinsdag) had ik een topdag. Veel gegeten. Flink stuk gewandeld (terwijl ik maandag serieus niet verder kwam dan een metertje of vijftig) en zelfs naar tennistraining geweest waaraan ik, op een heel laag pitje, maar met veel plezier, kon meedoen.


Vandaag gaf de oncoloog me de uitslag van het bloed, en daar waren geen gekke dingen in te zien. De nierfunctie is heel netjes, de leverfunctie ook. Tijdens een lichamelijk onderzoek vond ze de darmen in mijn onderbuik prima aanvoelen, alleen wat hogerop, onder mijn ribbenkast, signaleerde ze problemen. Ze gaat ervan uit dat ze daar een vergroting van de tumor voelt.

‘Dat kan toch niet’, zei Walter. ‘De bestraling heeft de tumor toch gedood?’

‘Soms slaat bestraling niet aan’, antwoordde mijn oncoloog onverbiddelijk.

Zelf kon ik het niet zo heel goed voelen, maar sinds we vanmorgen bij haar zijn geweest, ben ik me van die vergroting heel bewust. Het maakt mijn eindigheid tastbaar.


Hoe het precies zit met de tumor en de grootte daarvan, moet een CT-scan uitwijzen. Die stond begin of half juni al op het programma in het Amsterdamse VU mc, drie maanden na afloop van de bestraling. Wat onze Bossche oncoloog betreft gaat die planning – mogelijk iets vervroegd - door. Morgen overleg ik daarover met dokter Bruynzeel, mijn Amsterdamse bestralingsarts.


Met mijn oncoloog heb ik mijn medicijnenschema doorgenomen en hier en daar wat aanpassingen aangebracht. Zij verwacht dat ik daarmee de komende weken, waarin Floor aan haar examens werkt, goed zal doorkomen. Ná de scan bespreken we eventuele volgende behandelmogelijkheden.

 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu