Het kon slechter - Wietske Dijkstra - auteur

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Het kon slechter

Donderdag 2 Februari 2017

De tumor is helaas niet kleiner geworden. Op de CT-scan van eergisteren bleek ie 4 mm groter dan op de CTscan van eind oktober. Geen leuk bericht dus. Aan de andere kant, en dat zei ik ook tegen de aardige chirurg die het nieuws vertelde, ‘het heeft als voordeel dat ik geen chemo meer hoef’. Verder heeft het natuurlijk niet zoveel voordelen. Wel is het goed nieuws dat er nog steeds geen uitzaaiingen waarneembaar zijn en dat het in die drie maanden niet zo heel hard is gegroeid. Dat bedoelde ik met: ‘het kon slechter’.

De chirurg die we vandaag in het Bossche ziekenhuis spraken, was heel beslist over de mogelijkheden om te opereren. ‘Die zijn er niet.’ Toch doen ze het in sommige buitenlanden wel. Aan de hand van een tekening legde hij uit dat ze daar de bloedvaten met de tumor mee wegsnijden en allemaal bypasses leggen. ‘Maar’, zei hij, ‘dat heeft een extreem groot operatierisico’. Gecombineerd met de neiging van alvleesklierkanker om zich snel te verspreiden en dus ook na een operatie weer terug te keren, zou hij zo’n operatie zeker niet adviseren.
Evenzogoed zal hij vanavond, in een multidisciplinair overleg met andere ziekenhuizen, nog de mening van ‘onze’ Rotterdamse Caspe
r van Eijck vragen. Volgende week, tijdens de afsprak die wij al in Rotterdam hadden gepland, horen wij daar meer over.  

Dat ik niet geopereerd kan worden, vind ik niet erg. Zo’n operatie staat al een aantal weken niet meer hoog op mijn verlanglijstje. Het risico van complicaties, verminking (een deel van de maag en dunne darm worden weggehaald) en de zeer kleine kans dat de kanker wegblijft, maakten het voor mij weinig aantrekkelijk. Ik opteerde voor het Amsterdamse onderzoek met NanoKnife of MRI-bestraling. Nu er geen uitzaaiingen zijn en de tumor niet héél sterk is gegroeid, hoop ik erg dat die behandeling door kan gaan. Dat horen we volgende week, tijdens onze (bel) afspraak met interventieradioloog Meijerink van het VUmc.
Ik typ dit met de zon in mijn rug. 13 Graden meet de thermometer op het beschutte plekje achter ons huis. Het voorjaar komt eraan en deze dag heb ik er mooi weer bij!

 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu