Hoofdmenu:
Zondag 16 mei 2010
Na een paar fijne dagen aan de Zeeuwse kust en een zonnig weekend thuis moet me van het hart dat ik borstkanker een vreemde ziekte vind.
Dat harde stuk in mijn borst deed geen zeer, de uitzaaiingen in mijn oksel had ik niet eens bemerkt.
Het enige dat pijn doet, is de wetenschap dat het naar kan aflopen.
Voor het overige heb ik alleen last van de bestrijding van de ziekte. Op dit moment bestaat die last uit een lichte vermoeidheid van de narcose; nog niet in alle slaaphoudingen kunnen liggen; een nog niet optimaal functionerende arm. Over ruim twee weken is dat operatieleed wellicht geleden, maar komt er een waslijst(je) van andere kwalen bij, uitsluitend veroorzaakt door chemo. Niet door de kanker.
Op 28 mei (pas) heb ik een afspraak met de oncoloog die me de precieze details van die chemo zal vertellen. Ze zal van goede huize moeten komen om mij ervan te overtuigen het gif in te nemen.
Mij is verteld dat ze van goede huize komt. Ik zal er vermoedelijk niet aan ontkomen.
Mijn conclusie blijft dan ook: Vreemde ziekte, die kanker.
Van de gespecialiseerd verpleegkundige heb ik de uitslag van het onderzoek naar de soort kanker gehoord. Het is NIET de soort die nog een extra jaar met driewekelijkse medicijntoedieningen via het infuus moet worden bestreden. Dat is mooi! Hoef ik na de chemo "alleen nog" bestraald te worden en vijf jaar dagelijks hormoonpillen te slikken.
Het wordt deze week mooier weer -